Rijk zijn in Chili!

Hola hola!

In Salta hebben wij onze paardenangst een beetje overwonnen. Hier hebben we namelijk met onze Engelse vrienden een echte Argentijnse ranche bezocht, eerst een heerlijke barbecue met goed vlees en daarna het paard op. We begonnen in een rustig drafje maar we eindigde in een flinke galop en de volgende dag pijn in de billen.
De dag daarna was het snikheet in Salta maar konden wij helaas nergens een zwembad vinden dus zijn´s avonds naar Cordoba vertrokken met de meest luxe bus die wij tijdens deze reis hebben gepakt. We kregen hier een heerlijk dinertje die wij zelfs met onze boodschappentas hebben aangevuld tot een overheerlijk dinertje. In de bus lagen we volledig gestrekt in onze eigen cabine. Tijdens een stop kwam de douaneman even in de bus om ons persoonlijk te vragen waar wij vandaan kwamen, hilarisch!

Aangekomen in Cordoba hebben wij in de toeristenbus de stad ontdekt. De dag erna was het weer tijd voor een stapavondje in deze studentenstad en kwamen we uiteindelijk met wat gekke Engelse boys in een club voor tieners terecht waar we ons prima hebben vermaakt.
Toen was het tijd voor een binnenlands vluchtje naar Mendoza aangezien dit even duur is als de bus en veul sneller. Helaas voelde Steph zich tot het moment dat we opstegen niet zo heel goed en heeft menig wc bezocht maar eenmaal in de lucht voelde ze zich als een vogeltje zo vrij. In Mendoza weer herenigd met onze vrind Tim en een bezoek gebracht aan ons favoriete katerrestaurant de gele M. In Mendoza hebben wij geluncht bij het meest fancy restaurant wat er bestaat, vanaf toen hebben we besloten dat we maar vaker moeten gaan koken.
In Mendoza wordt wijn overigens geserveerd als water, rond de middag begin je al met het wegslobberen van een glaasje rood sap. Omdat Mendoza bekend staat om de wijn konden wij een wijntourtje op de fiets niet overslaan. Helaas was het de dag dat wij dit wilde gaan doen zoals ze zeggen HONDENWEER! Lopend zijn we naar een vinoteca gegaan en vijf verschillende wijntjes geproefd om daarna door te gaan naar een wijngaard voor de volgende proeverij en terug naar het hostel waar de wijn ook weer op ons stond te wachten, heel vervelend dagje! De volgende dag busticket gehaald richting Santiago en weer wijn gedronken met een choripan in het hostel. Voordat we in de bus stapte richting Santiago heeft Maike nog even een paar liter wijn eruitgegooid op het busstation. Aangezien de grens een aantal dagen dicht was geweest was de grens in de bergen behoorlijk wit en prachtig geworden. Doordat wij allebei niet normaal functioneerde hadden we een klein foutje gemaakt bij de douane en zaten we ingecheckt bij een andere bus en niks doorhadden totdat er een boze buschauffeur de bus in kwam stormen en onze naam riep, oepsie!

In Santiago de Chile hebben we de berg in de stad bezocht, in de hoogste toren van Zuid-Amerika de zonsondergang gezien, een fietstourtje gedaan, de lokale pubcrawl bezocht en de dag erna onze eerste Couchsurfing ervaring opgedaan. Na deze man te hebben ontmoet stond Steph lekker te braken in het metrostation en hebben wij de hele dag in bed gelegen in het huis van de beste man en z´n kat. De dag daarop zijn wij het huis ontvlucht want de man achtervolgde ons overal en sprak ook Nederlands dus hebben wij 3 uur in een museum gespendeerd en wijzer geworden over de geschiedenis van Chili. ´s avonds om 10 uur stonden wij voor het verkeerde hekje van zijn wijkje ongeveer een halfuur te wachten tot iemand openmaakte en erachter komen dat je verkeerd staat.
Daarna was het weer tijd voor een nieuw stadje na Daniel drie kusjes te hebben gegeven konden we daar eindelijk weg, op naar Valparaiso. Valparaiso is een prachtige stad met allemaal verschillende kleuren huisjes waar wij eindelijk na lang wachten een heerlijk kaasworstplankje hebben gegeten! In Valparaiso zijn wij erachter gekomen dat wij niet de perfecte personen zijn voor een 3 uur durende wandeltour maar dat wij liever zelf een stad ontdekken, het was te lang en we gaan dit dan ook niet meer doen!

Na twee dagen in een hippiehostel zijn wij vertrokken richting Bariloche in Argentinie waar de broer van onze Maxima een restaurantje heeft. Bariloche was koud en uitgestorven want het is de wintersportplaats van Argentinie en wij zitten nu in de lente. Het was zelfs te koud dat wij besloten toen we opgedoft met de jas voor de deur stonden om toch thuis te blijven in plaats van de kroeg in te gaan, zeldzame gebeurtenis dit! We hebben in Bariloche een prachtige cruise gemaakt met het hele bejaardentehuis Keyserinnedael naar Puerto Blest waar we de duurste tosti ooit hebben gegeten.

Toen weer teruggegaan naar Chili, naar Valdivia wat de studentenstad van Chili zou moeten zijn maar wat echt een dood stadje was. We wilden hier de verjaardag van Maike vieren maar toch besloten om terug naar Santiago te gaan waar wel wat te beleven valt. Voor de verjaardag zelf hadden we de skydive geboekt maar helaas door een paar stomme wolken ging dit niet door. In het hostel in Santiago hadden wij al eerder geslapen en werden we vorstelijk ontvangen en kregen een upgrade naar een suite voor het weekend. Na drie dagen feest, een buikglijder op de trap en smak op de tafel door Maike was de verjaardag goed gevierd. Mede door het personeel van het hostel kon Maike haar eerste dag van het 25e levensjaar goed ingaan met een taartje, kaarsje en liedje! In de nacht van Maike's verjaardag is heel Santiago wakker geweest door een aardbeving in de buurt maar wij lagen zo in coma dat we beide niks gemerkt hebben. De zondag hebben wij gespendeerd zoals een echte zondag hoort te zijn, voornamelijk in bed liggen, brak zijn en niks doen!

Deh waar ut wir, tijd voor de weetjes:
- Op elke hoek van de straat vindt je hier wel een klef stelletje die uitgebreid staan te tongen
- Chili en Argentinie zijn iets welvarender en de huizen zijn dus gewoon normaal afgebouwd zoals wij gewend zijn
- Na 3 maanden elke maaltijd buiten de deur hebben gegeten, is in het Chili en Argentinie noodgedwongen koken omdat ons budget anders aardig slinkt
- Door alle wijn heeft Steph haar geliefde Iphone in de wc laten vallen maar is toch nog alle rijst in Zuid-Amerika ergens goed voor want he is still alive
- Pinpas in Chili krijg je niet voor het innen van je geld waardoor deze ook drie dagen in het bezit is geweest van de lokale bank maar ook he is back again
- Paspoort weet hier ook vanzelf te verdwijnen maar na een uurtje in rep en roer kwam deze ook vanzelf weer aangelopen
- Het enige wat we nu nog niet terug hebben gevonden zijn de verdwenen slipjes, broek en t-shirt maar daarvoor hebben we vervanging gevonden bij de H&M
- In Chili voel je je vrij rijk want je pint zomaar 120000 pesos en dat vliegt er dan helaas in een week weer doorheen
- We hebben opgemerkt dat Zuid-Amerikanen sommige Engelse woorden iets anders uitspreken, zo is spinats - spanish, berry - very, catsj - cash, hangry - hungry
- Over drie weken komt onze nieuwe reisgenoot Charlotte Somers uit Holland ons vergezellen!!

Morgen verlaten we het prachtige Santiago en vertrekken we richting het koude en mooie zuiden van Chili!
Groetekes uit Chili!
XXX