Van Ushi naar een extra dushi

Hallootjes lieve mensen!

Daar zijn we weer, even niks van ons gehoord. We waren een tijdje van de radar maar we zijn terug als nooit tevoren!
Na het feestweekend in Santiago zijn we naar Puerto Montt gegaan waar we twee tourtjes hebben gedaan en bij onze grote vrind Oliver hebben gecouchsurft. De beste man woonde in een prachtig appartement met uitzicht over de stad en was fan van een flikkerende kerstboom en veel tierelantijntjes in zijn huis. De eerste tour was naar Petrohue met enkele tussenstops met uitzichten op vulkanen en blauwe meertjes en rivieren. De volgende tour hebben we zelf in elkaar gezet met weinig succes, het was kakweer en er was eigenlijk niks te doen op het eiland Chiloe. Na enkele biertjes in de lokale pub zijn we weer terug gegaan naar het vaste land.

Toen stond daar de Navimag ferrycruise op ons te wachten die ons door het Lake District en Patagonie naar Puerto Natales bracht. Op aanraden van onze Aussie Tim hadden wij genoeg alcohol ingeslagen om drie dagen op de boot door te kunnen brengen waarmee we helemaal de blits hebben gemaakt want er werd geen alcohol aan boord verkocht. Het was een schitterende cruise en we hebben daar de leukste Chinees ooit ontmoet die tijdens potjes kaarten Asses zei ipv Ace en kaartjes met een plaatje was Bitches ipv pictures. Dus het was geregeld you like the bitches of oehhh a lot of asses. Helaas vaarden we een dag op open zee waardoor Maike kotsen van zeeziekte heeft kunnen afstrepen van haar lijstje.

Aangekomen in Puerto Natales hadden wij al vrij snel besloten niet de W trekking te doen, dit is de welbekende vijfdaagse trekking met kamperen in tentjes oftewel niet voor deze twee hertjes weggelegd. We hebben in plaats van deze trekking een dag door het Torres del Paine National Park gesjeest met een busje, de mooiste foto ' s van de torens kunnen schieten en van het adembenemende uitzicht kunnen genieten! De volgende dag stonden er wat paardjes op ons te wachten waar wij gedurende zes uur op gingen galopperen en hobbelen met uitzicht op de Torres del Paine en die ons naar watervallen bracht waar we lunch hadden. Steenkoud maar meer dan de moeite waard, zelfs de pijn in het hele lichaam de volgende dag. Maar voor ons geen paarden meer tijdens deze trip!

Daarna zijn we verder afgereisd naar het zuiden van Chili en terechtgekomen in Punta Arenas in het smerige huis van Francisco. Gelukkig was er nog een andere Australisch meisje tegelijk met ons waarmee wij drie dagen Netflix hebben gekeken op de bank. Tussen de series door hebben we wat maaltijden gecreëerd met één pan want meer had de man niet in zijn keuken staan. Francisco schoof telkens aan voor een maaltijdje en ging na zijn laatste hap weer weg van tafel zonder maar een bedankje. Na vier dagen afscheid genomen van het smerige huis en door naar Ushuaia in Argentinie. Het echte einde van de wereld-gevoel hebben wij hier niet gekregen ook al staat het zo bekend. De omgeving en de weg ernaar toe was wel erg mooi maar we zijn redelijk snel weer doorgegaan naar El Calafate.

El Calafate is een soort groot bungalowpark met als enige doel tourtjes pakken naar de Perito Moreno gletsjer. In El Calafate is er een extra dushi bijgekomen namelijk Charlotte Somers. Met groot spandoek stonden wij haar op te wachten op het vliegveld en vanaf dat moment reizen we met z'n drieën. Onze eerste tocht was meteen naar de Perito Moreno gletsjer en we hebben nog nooit zovaak WOW gezegd op een dag, zo vet!! Af en toe sta je te kijken en zie je stukken ijs afbreken of hoor je alleen het immense geluid van brekend ijs. We hadden dan ook speciaal een tour geboekt waar we ook daadwerkelijk met ijskrappen de gletsjer op gingen. Na afsluiting van 1,5 uur stampen in het ijs kregen we nog een lekker glaasje whiskey met echt Perito Morenosch ijs.
De volgende dag hebben we het busje gepakt naar El Chalten om de Mount Fitz Roy te bezoeken en het best winderig was. Windkracht van 100 km/h staat niemand raar van te kijken, wij Hollanders wel!

Vanaf toen waren we helemaal klaar met de kou, wind en de honderd lagen kleding over elkaar en zijn we linearecta naar de kust gegaan. Eerste stop was Puerto Madryn waar wij een dag een auto hadden gehuurd en lekker getourd naar Punta Tombo waar we de grootste pinguinkolonie in Zuid Amerika hebben bezocht. Bij aankomst werden we meteen begroet door Frits de pinguin die even lunchpauze had. Daarna hebben we duuzenden pinguins gezien op nog geen meter afstand, geweldig leuk! De dag daarna hebben we lekker Hollands een fietstochtje gedaan langs het strand richting de zeehondenkolonie, helaas was het wel een taaie tocht op een kutfiets want ze hadden geen grandmothersbike. Met als gevolg pijn aan de billen! Daarna de trip vervolgd met een tussenstop in de kustplaatsen Caleta Olivia, Las Grutas, Mar del Plata, Villa Gestel en Pinamar waar wij lekker aan het strand hebben gelegen en aan onze tan hebben gewerkt.

We zijn inmiddels al twee dagen in Buenos Aires waar wij al twee dagen de bloemen flink buiten hebben gezet voor Char's verjaardag! Gisteren door de katers het hostel en ons bed amper uitgekomen behalve voor katervoedsel zoals eikes en pizza die helemaal aangefikt was! Gisterochtend was extra zwaar doordat er geen water in het hostel was dus verschrikkelijk putlucht kwam ons tegemoet vanuit de badkamer maar gelukkig is dit nu weer hersteld. We lopen trouwens redelijk bezeten door de stad en denken dat elke enge vent een overvaller is dus we letten hier extra goed op dus tas als een toerist op de buik, geld in de bh en geen telefoon mee. Vandaag en morgen gaan we de stad verkennen en dan staan er weer 2 partydagen voor de deur voor Steph's verjaardag en een hereniging met onze Duitse vrienden!!

Nu weer tijd voor de altijd hilarische feitjes:
- Backpackersstijl: aan je kleren ruiken of ze nog een dagje mee kunnen is niks geks
- Een douche overslaan omdat je toch in de bus moet en het een kutdouche is ook niet gek
- De tactiek is dan ook om vieze kleren aan te trekken met het stappen om geen schone kleren te verspillen
- Dat de man achter het brood in de supermarkt vraagt of je vrijgezel bent en de ober in het restaurant vraagt om je telefoonnummer is hier niks geks
- Klokken staan overal stil in Zuid Amerika dus besef van tijd hebben wij nooit
- Telefoon op maximaal geluid hebben staan is super hip en gaan regelmatig af waar je ook bent
- In de club hebben wij eigenlijk altijd een harem mannen om ons heen staan want die houden hier wel van de Hollandse meiden
- De politie is hier je vriend en hebben ons een lift gegeven
- De weg kun je beter niet vragen want ze zeggen nooit dat ze het niet weten en sturen je gewoon een willekeurige kant op

Ciao! Ciao!
Twee brakke bruine negerinnen

Ps. Feliz navidad!
Ps2. Feliz año nuevo!